Zwaar leven in Argentinië

In ons laatste verslag waren we net aangekomen in Mendoza. De tweede dag zijn we naar het park in Mendoza gegaan. Dit park was iets groter dan we in Nederland gewend zijn, want we hebben er zo'n 15 kilometer doorheen gewaggeld. Omdat het zondag was was de hele stad uitgelopen voor een barbecue of gewoon ontspannen in de zon; Vondelpark op z'n Argentijns dus. In het park hebben we nog een flinke heuvel beklommen om van het uitzicht te kunnen genieten. 's Avonds hebben we in ons appartement gedaan wat Argentijnen als de beste kunnen: biefstuk bakken en opeten!
Op maandagochtend hebben we de huurauto opgehaald om naar Tupungato te verkassen. First stop: Catena Zapata, een bodega waar we een afspraak hadden voor een tour en tasting. Erg leuk om een echte tasting (ruiken, gorgelen en uitspugen etc.) gedaan te hebben en het uitzicht op de Andes was fantastisch.
50km verder lag onze eindbestemming: Tupungato Divino; onze bed en breakfast voor twee nachten. Het ligt midden in de wijngaarden van Valle de Uco, en ze noemen zichzelf een wijnhotel. We slapen in een grote lodge met gigantisch bed en open haard. Een soort hemel op aarde in 'the middel of nowhere' dus.
Uiteraard zorgen we goed voor onszelf en hebben we die middag bij de bodega van Domaine Busquet (de buren) een zesgangenlunch met wijnarrangement gehad. Niet alleen het eten, maar ook het uitzicht op de Andes was fantastisch.
Na al dat eten en drinken hebben we vandaag een wat actievere dag gehad; we hebben een berg (grote heuvel) beklommen. En hier doen ze niet aan gebaande paden. Oftewel, we moesten zelf uitzoeken hoe we op de top kwamen. Na een hoop klauterwerk hadden we de top bereikt en werden we beloond met een indrukwekkend uitzicht op het Andesgebergte. Nu zitten we, uiteraard als beloning voor al het klim- en klauterwerk, weer aan een wijntje bij een haardvuur. Morgen rijden we terug naar Mendoza om 's avonds aan een 18 uur durende busreis naar Salta te beginnen. We spreken jullie weer in Salta! Proost!